Is het een zonde om met niet-christenen te trouwen, of raad de Kerk dit alleen maar af? Veel gelovigen worstelen tegenwoordig met deze vraag. Om hier een goed antwoord op te geven, moeten we de focus leggen op wat God bedoeld heeft met het huwelijk.
Het huwelijk is een groot Mysterie
In een eerder artikel leggen wij uit dat het huwelijk een groot Mysterie is en een heilig verbond tussen man en vrouw. Diverse malen benadrukt de Bijbel dat een man zijn vader en moeder zal verlaten en zich aan zijn vrouw zal hechten. Die twee zullen tot één vlees zijn (Genesis 2:24, Mattheus 19:4-6 en Efeziërs 5:31). Omdat God man en vrouw met elkaar verbidt, moet het heilige Mysterie plaatsvinden. Vindt het Mysterie niet plaats, dan is er ook geen huwelijk. Een huwelijk buiten de Kerk bestaat in feite dus niet.
Het huwelijk en Christus
Daar komt bij dat wij als christenen een relatie hebben met God, zoals ook Christus een relatie heeft met Zijn Kerk. Een huwelijk in Christus impliceert dat men Christus heeft geaccepteerd en dat men ook deelneemt aan de heilige Eucharistie. De Kerk is helder over wie mogen deelnemen aan de Eucharistie:
ܩܽܘܕ̈ܫܶܐ ܠܩܰܕܺܝ̈ܫܶܐ ܘܠܰܕ̈ܟܰܝܳܐ ܙܳܕܶܩ ܕܢܶܬܝܰܗܒܽܘܢ ܒܰܠܚܽܘܕ.
“ Het past dat het heilige alleen aan wie heilig en rein zijn wordt gegeven. ”
Heilige Eucharistie
Een niet-christen heeft Christus niet aanvaard en mag dus ook niet deelnemen aan de Eucharistie en de andere Mysteriën.
Mogen Orthodoxen trouwen met niet-Orthodoxen?
In bepaalde gevallen, afhankelijk van de situatie, kan een bisschop een huwelijk binnen de Kerk toestaan met niet-Orthodoxen. Voorwaarde is meestal dat binnen het gezin het Orthodoxe geloof de maatstaf zal zijn. Dit heet Oikonomia en is een bijzondere uitzondering geschonken door de Kerk.
Is 1 Korintiërs 7 een bevestiging dat wij wel mogen trouwen met niet-christenen?
Soms verwijst men naar een specifieke tekst uit de brief van de apostel Paulus aan de Korintiërs, die onterecht wordt opgevat als een argument dat men wel mag trouwen met niet-christenen. Het gaat om de volgende tekst:
“Maar tegen de anderen zeg ík, niet de Heere: Als een broeder een ongelovige vrouw heeft en zij er van harte mee instemt bij hem te wonen, moet hij haar niet verlaten. En als een vrouw een ongelovige man heeft en deze stemt er van harte mee in bij haar te wonen, moet zij hem niet verlaten. Want de ongelovige man is geheiligd door zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd door haar man. Anders waren immers uw kinderen onrein, maar nu zijn zij heilig. ”
1 Korinthiërs 7:12-14
In deze situatie spreekt Paulus over partners die van huis uit niet-gelovig zijn. Slechts één van de partners bekeert zich tot het christendom. De ander blijft ongelovig. Wat nu? Dit vers gaat dus niet om het trouwen met een ongelovige (niet-christen), maar dat een christelijke bekeerling niet mag scheiden van zijn ongelovige man of vrouw. Ook hier past de kerk mogelijk Oikonomia toe.
Conclusie: mogen wij trouwen met niet-christenen?
Het huwelijk is door God geheiligd en dient er onder meer toe om man en vrouw een diepere connectie met God te geven. Trouwen met een ongelovige (niet-christen) is gelet op het bovenstaande geen waarachtige eenheid. God heeft een dergelijke verbintenis niet voor ogen gehad en is in die zin dus een zonde.