Mysteriën, ook wel sacramenten of geheimenissen genoemd, zijn heilige en tastbare handelingen die door onze Heer Jezus Christus zelf zijn ingesteld voor de redding van de gelovige.
Waar komt het woord Mysterie vandaan?
We gebruiken het woord Mysterie (in het Syrisch: ܐ̱ܪܙܐ rozo) om deze tastbare handelingen te benoemen, omdat Gods wegen voor het menselijk verstand niet te begrijpen zijn. Hierdoor zijn ze alleen door Gods openbaring te ervaren. Een Mysterie verwijst naar de liefde en goedheid van God en schenkt ons heilige genade. Alle Mysteriën beïnvloeden onze persoonlijke relatie met God en met elkaar. Deelname hieraan is dan ook belangrijk om dichter te komen bij God.
Hoeveel en welke Mysteriën zijn er?
De Syrisch-Orthodoxe kerk kent de volgende zeven Mysteriën:
Klik op de bovenstaande links om meer informatie te vinden over een Mysterie.
De Mysteriën zijn niet persé beperkt tot deze zeven. Denk bijvoorbeeld aan de voetenwassing van de apostelen door Christus, wat ook beschouwd wordt als een mysterie.
De doop, Myronzalving, berouw en Eucharistie zijn voor iedere gelovige verplicht en noodzakelijk voor heiliging. Huwelijk, ziekenzalving en het priesterschap zijn weliswaar niet voor iedereen van toepassing, maar wel noodzakelijk binnen de kerk. De doop, Myronzalving en het priesterschap mogen slechts eenmaal worden toegediend.
Bijzonder is ook dat de doop, de Myronzalving en de Eucharistie tijdens het doopsel achtereenvolgens worden toegediend.
Wie mag een Mysterie toedienen?
Priesters en (aarts)bisschoppen mogen Mysteriën toedienen. Het enige Mysterie dat een priester niet mag toedienen is het priesterschap zelf. Dat doet een bisschop of de patriarch. Verder zijn er minstens drie bisschoppen nodig voor de wijding van een nieuwe bisschop. De gelovigen mogen de Mysteriën slechts ontvangen en niet zelf bedienen. Voor diakenen geldt ook dat zij de Mysteriën alleen mogen ontvangen, maar zij mogen de priester of bisschop wel ondersteunen bij de bediening ervan.