De Myronzalving, ook wel chrismatie, confirmatie of vormsel genoemd, is het heilige mysterie waarin wij de gave of zegel van de Heilige Geest ontvangen door middel van een heilige olie. Een persoon die de Myronzalving ontvangt, is verzekerd van de kracht van de Heilige Geest. Ook zorgt het ervoor dat hij beschermd is tegen de werken van Satan.
Wat betekent Myron?
Het woord “Myron” is afkomstig van het Griekse “Μυρον” en betekent “zalfolie”. Binnen de Syrisch-Orthodoxe Kerk staat Myron beter bekend als “morun qadišo” (ܡܘܪܘܢ ܩܕܝܫܐ), oftewel, de heilige Myron. Het woord morun is afgeleid van het Syrische woord muro (ܡܘܪܐ), wat mirre betekent en wat duidt op de dood van Christus. Het woord Christus betekent tevens “de gezalfde” (ܡܫܝܚܐ / Mšiḥo).
Het heilige Myron bestaat uit pure olijfolie en een kruidige balsem. De olie moet zijn gezegend door het hoofd van de Kerk, wil het ook daadwerkelijk heilige Myron genoemd kunnen worden.
In het evangelie van Lukas lezen wij dat de apostelen olie maakten met kruiden of specerijen. Hiermee zalfden zij het lichaam van Jezus ten tijde van Zijn begrafenis (Lukas 23:56, 24:1).
Geschiedenis van het mysterie
De oorsprong van dit mysterie gaat terug tot het moment dat Jezus zich in de rivier de Jordaan liet dopen. Meteen toen Jezus uit het water kwam, daalde de Heilige Geest op Jezus neer als een duif (Mattheus 3:16 en Markus 1:10). Verder moeten wij terug naar de Handelingen van de apostelen. Hierin lezen wij dat mensen de Heilige Geest ontvingen door middel van handoplegging door de apostelen bij gedoopte mannen en vrouwen (Handelingen 8:14-17 en 19:6). Zo waren de mensen in Samaria weliswaar gedoopt, maar zij ontvingen de Heilige Geest pas nadat de handen op hen waren gelegd.
Van handoplegging naar zalving
De handoplegging is een specifieke handeling die alleen de apostelen en hun opvolgers, de bisschoppen, mogen verrichten. Naarmate het aantal gelovigen groeide, werd het praktisch onmogelijk voor apostelen en bisschoppen om overal aanwezig te zijn en de handen bij gedoopten op te leggen. Daarom stelden zij de zalving door Myron voor als alternatief voor de handoplegging. Dit stelde de priesters – die de handoplegging niet mogen verrichten – in staat het mysterie toe te dienen, zonder dat de bisschop ook fysiek aanwezig hoefde te zijn.
De zalving met olie als alternatief voor handoplegging is niet zonder reden. We lezen namelijk op meerdere plekken in de Bijbel dat de neerdaling van de Heilige Geest in verband wordt gebracht met een zalving. Enkele voorbeelden hiervoor zijn:
- “De Geest van de Heere is op Mij, omdat Hij Mij gezalfd heeft” (Lukas 4:18 en Jesaja 61:1);
- “..hoe God Jezus van Nazareth gezalfd heeft met de Heilige Geest” (Handelingen 10:38);
- “Maar u hebt de zalving van de Heilige en u weet alles.” (1 Johannes 2:20);
- “En Hij Die ons met u bevestigt (lees: confirmeert) in Christus en ons gezalfd heeft, is God, Die ons ook verzegeld heeft en het onderpand van de Geest in onze harten gegeven heeft.” (2 Korinthe 1:21-22).
- Ook koningen in het Oude Testament ontvingen een zalving waarbij de Heilige Geest bij betrokken is (1 Samuel 16:13)
Mor Dionysius Bar Salibi (1171) schrijft dat dit mysterie zelfs wortels heeft in het Oude Testament. God geeft Mozes opdracht om een heilige zalfolie te maken bestaande uit olijfolie en diverse kruiden (Exodus 30: 22-25). Hiermee werden Aäron en zijn zonen gezalfd, zodat ze God als priester konden dienen.
Tegenwoordig is toediening van een zalving om de Heilige Geest te ontvangen dan ook de norm geworden binnen de Kerk. Hoewel vandaag de dag bisschoppen hier de handoplegging weliswaar nog steeds kunnen toepassen op de gedoopte, zalft ook de bisschop de gedoopte met de Myronzalving. Dit gebeurt in het kader van uniformiteit van de liturgische handelingen.
Toediening van de Myronzalving
Alleen priesters en bisschoppen mogen de Myronzalving toedienen. Dit mysterie is verder een bevestiging van de gelovige in het nieuwe leven. Om die reden moet het mysterie van de Myronzalving direct na de doop worden toegediend. Immers is ook de Heilige Geest onmiddellijk na de doop van Jezus op Hem neergedaald (Mattheus 3:16 en Markus 1:10). De onmiddellijke toediening van de Myronzalving geldt ook voor baby’s. Omdat baby’s niet uitgesloten zijn van de doop, is er ook geen reden om hen uit te sluiten van de Myronzalving. De Myronzalving wordt daarnaast slechts éénmaal toegediend. Wanneer de mens de Heilige Geest namelijk heeft ontvangen, zal die het lichaam niet meer verlaten.
Praktische handelingen
De priester of bisschop giet het Myron op zijn handpalm en zalft de gedoopte eerst op zijn voorhoofd. Hij brengt het Myron vervolgens aan op het rechteroor, de rechterarm en -schouder en op heel de rechterzijde, ook tussen de vingers van de rechterhand, de rechtervoet en tussen de tenen.
Vervolgens gaat hij langs de linkerzijde omhoog en brengt het Myron aan tussen de vingers van de linkerhand, op de linkerarm, de schouder en het oor. Daarna keert hij terug naar het voorhoofd en zalft het hoofd, de ogen, de voorzijde en heel de rug, waarbij hij geen enkele plek zonder olie laat.
Noodzakelijkheid van de Myronzalving
Om de Heilige Geest te kunnen ontvangen, is het noodzakelijk om de Myronzalving toegediend te krijgen. Christus heeft dit mysterie ingesteld door het aan ons te beloven (Johannes 14:16-17). De zalving geeft ons door middel van dit mysterie namelijk de volheid van de Heilige Geest en hemelse kracht. Het is daarom belangrijk dat alle gedoopte gelovigen ook een zalving met het heilige Myron ontvangen.